It has been a long time since my last entry, so inspired by Adriaan de Groot’s entry, I decided to write something about 0, NULL and upcoming nullptr.

I will try to be informative and explain what the whole buzz is about and then give my opinion about nullptr. Let us first inspect how a null pointer can be donated in C and C++.

Niedawno miałem okazję stworzyć trochę kodu w Pythonie. Popisałem sobie w nim kilka dni i muszę przyznać… język jest tragiczny, zastanowię się kilka razy zanim po raz kolejny go użyję.

Wpis ten dedykuję pewnej osobie, która ciągle mi przypomina, abym pisał nowe wpisy. :)

Sitting in a dark office, after swearing for hours at ATI video cards I noticed time on my computer was incorrect. ‘No problem,’ I thought as I started typing ntpdate. That’s where it struck me that our beloved IT department had blocked most of the Internet. Checking the time on a watch or a mobile phone was not an option — I had neither — nor was looking at GKrellM on another PC — that’s lame.

‘I wish there was a NTP-over-HTTP protocol’ I sighed. And then I realised there was…

Have you ever wondered why Caps Lock, a key you press twice a decade (once to turn it on by accident and then to turn it off), is in such a lucrative position on the keyboard? And what about Ctrl? It’s miles away compared to Caps Lock. If you think about it old Unix keyboards with those keys swapped seem to got it right.

I’ve gone one step further and recommend turning Caps Lock into Ctrl key altogether. In this article I will describe how to do that in various systems and platforms. But lets start with some propaganda.

W poprzednim wpisie pisałem o Google Treasure Hunt, a w szczególności o zadaniu czwartym. Teraz, w ramach przygotowań do kolokwióm z języka Prolog postanowiłem napisać w nim rozwiązanie postawionego problemu:

Zachęcony wpisem GiMa postanowiłem pobawić się w Google Treasure Hunt. Z początku moje wrażenia były negatywne, ale to dlatego, że zacząłem od zadania sieci, które jest co najmniej denne. Archiwum też nie napawało optymizmem, już zacząłem się zastanawiać, czy wszystkie będą tak prymitywne — na szczęście nie były.

64-bitowe procesory x86_64, x64, amd64, intel64, czy jak je tam chcemy zwać, zdobywają coraz większą popularność. Jest również coraz więcej systemów operacyjnych wykorzystujących ich potencjalne możliwości. Nareszcie pozbyliśmy się problemu przekręcenie licznika w 2038! Nareszcie możemy zaadresować 1 TiB fizycznej pamięci (to, że nasza płyta główna obsługuje 3 GiB, a jak mamy szczęście 3,5 GiB to już szczegół). Nareszcie mamy 48-bitową logiczną przestrzeń adresową (tj. 256 TiB)! Do tego dochodzi lepsza obsługa instrukcji SIMD, więcej rejestrów, 64-bitowa arytmetyka itp.

Rzecz jasna nie ma nic za darmo. Za te udogodnienia musimy płacić i bynajmniej nie chodzi mi o pieniądze, bo to raczej najmniej istotne — istotniejszą kwestią jest większe zużycie pamięci z powodu użycia ośmiobajtowych wskaźników, czy wyrównania stosu do ośmiu bajtów nawet jeżeli zrzucamy na niego liczbę 32-bitową. Do tego dochodzi jeszcze bardziej skomplikowany, a przez to wolniejszy, proces tłumaczenia adresów logicznych na adresy fizyczne.

W tekście poniższym opiszę jak i dlaczego właśnie tak należy wysyłać masowe listy (tj. do wielu osób jednocześnie). Dość często zdarza mi się otrzymywać wiadomości z przerośniętą listą adresatów, z których połowy nawet nie znam — jest to zdecydowanie niedobry sposób na rozsyłanie korespondencji!

Coś z serii „ja już zaliczyłem na pięć, a może komuś się przyda”, czyli przygotowany przeze mnie plik z odpowiedziami na pytania przygotowawcze do egzaminu z przedmiotu Systemy operacyjne. Zapewne największa wartość mają one dla studentów Elektroniki Politechniki Warszawskiej, niemniej jednak może ktoś się tym zainteresuje.