Zachęcony wpisem GiMa postanowiłem pobawić się w Google Treasure Hunt. Z początku moje wrażenia były negatywne, ale to dlatego, że zacząłem od zadania sieci, które jest co najmniej denne. Archiwum też nie napawało optymizmem, już zacząłem się zastanawiać, czy wszystkie będą tak prymitywne — na szczęście nie były.

64-bitowe procesory x86_64, x64, amd64, intel64, czy jak je tam chcemy zwać, zdobywają coraz większą popularność. Jest również coraz więcej systemów operacyjnych wykorzystujących ich potencjalne możliwości. Nareszcie pozbyliśmy się problemu przekręcenie licznika w 2038! Nareszcie możemy zaadresować 1 TiB fizycznej pamięci (to, że nasza płyta główna obsługuje 3 GiB, a jak mamy szczęście 3,5 GiB to już szczegół). Nareszcie mamy 48-bitową logiczną przestrzeń adresową (tj. 256 TiB)! Do tego dochodzi lepsza obsługa instrukcji SIMD, więcej rejestrów, 64-bitowa arytmetyka itp.

Rzecz jasna nie ma nic za darmo. Za te udogodnienia musimy płacić i bynajmniej nie chodzi mi o pieniądze, bo to raczej najmniej istotne — istotniejszą kwestią jest większe zużycie pamięci z powodu użycia ośmiobajtowych wskaźników, czy wyrównania stosu do ośmiu bajtów nawet jeżeli zrzucamy na niego liczbę 32-bitową. Do tego dochodzi jeszcze bardziej skomplikowany, a przez to wolniejszy, proces tłumaczenia adresów logicznych na adresy fizyczne.

W tekście poniższym opiszę jak i dlaczego właśnie tak należy wysyłać masowe listy (tj. do wielu osób jednocześnie). Dość często zdarza mi się otrzymywać wiadomości z przerośniętą listą adresatów, z których połowy nawet nie znam — jest to zdecydowanie niedobry sposób na rozsyłanie korespondencji!

Coś z serii „ja już zaliczyłem na pięć, a może komuś się przyda”, czyli przygotowany przeze mnie plik z odpowiedziami na pytania przygotowawcze do egzaminu z przedmiotu Systemy operacyjne. Zapewne największa wartość mają one dla studentów Elektroniki Politechniki Warszawskiej, niemniej jednak może ktoś się tym zainteresuje.

czyli czemu OpenID jest trzy razy mniej bezpieczny od zwykłego hasła.

Jakiś czas temu w pewnych okolicznościach poruszony został wzorzec double-checked locking singleton, który jak powszechnie wiadomo nie jest do końca poprawny. Wynikła z tego krótka dyskusja, której kompilację pozwolę sobie wkleić poniżej (gdyż nie jest ona ogólnie dostępna, a nie lubię, gdy informacje się marnują).